Odmiana imienia Kalista przez przypadki

Kalista imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Kalista

Dopełniacz
(kogo? czego?):Kalisty

Celownik
(komu? czemu?):Kaliście

Biernik
(kogo? co?):Kalistę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kalistą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kaliście

Wołacz
(hej!):Kalisto!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KalistaNa drugie imię mam Kalista.
Kalista odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Jutro Kalista wyjdzie ze szpitala.
W domu Kalista często urządza rodzicom pokazy mody.
Kalista chce pójść ze mną na spacer.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KalistyTata Kalisty poszedł otworzyć drzwi.
Kalisty siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Ręka Kalisty uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Przed domem Kalisty zauważyłem wózek z dzieckiem.
Piszę list do Kalisty.

Celownik:
(komu? czemu?)
KaliścieDaję Kaliście, to co najlepsze we mnie.
Rozalia z troską przyglądała się Kaliście.
Słoik z kawą wyleciał Kaliście z rąk.
Zaproponowałem Kaliście dwa tematy.
Przyglądam się Kaliście.

Biernik:
(kogo? co?)
KalistęPoszłam dalej i wtedy poznałam Kalistę.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Kalistę.
W końcu obudzili Kalistę, żeby ich ratował.
Widziałem dzisiaj Kalistę z mojej klasy.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Kalistę bardzo przyjaźnie.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KalistąPracuję z Kalistą.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Kalistą.
Wczoraj wracamy z Kalistą od lekarza.
Wymyśliłam z Kalistą nową zabawę.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Kalistą.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KaliścieMowa oczywiście o Kaliście.
Przy Kaliście zapomniałem o wszystkim.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Kaliście.
Kilka słów od autora materiału o Kaliście.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Kaliście.

Wołacz:
(hej!)
KalistoDziękuję Kalisto za rozmowę!
Kalisto! Uważaj!
Dobranoc Kalisto!
Kalisto! Gdzie jesteś?
Kalisto! Wróć do mnie!