Odmiana imienia Juta przez przypadki

Juta imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Juta

Dopełniacz
(kogo? czego?):Juty

Celownik
(komu? czemu?):Jucie

Biernik
(kogo? co?):Jutę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Jutą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Jucie

Wołacz
(hej!):Juto!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JutaDziś dowiedziałam się, że ma na imię Juta.
Dopiero do mnie dotarło, że Juta już tu jest.
Ma na imię Juta.
Jak już wiecie mam na imię Juta.
Jutro Juta wyjdzie ze szpitala.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JutyOd razu zobaczyła ich mama Juty.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Juty.
Nie lubię Juty.
Specjalnością Juty jest jazda na koniu.
Jestem mamą Juty i jeszcze trojga innych dzieci.

Celownik:
(komu? czemu?)
JucieJucie wpadły w ucho słowa piosenki.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Jucie coś się stało.
Jucie oczy błyszczą.
Proszę Jucie nie dokuczać!
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Jucie.

Biernik:
(kogo? co?)
JutęJutę zaczęło to nieco irytować.
Kawę kupioną przez Jutę wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Oszołomienie spadło teraz na Jutę i na moment odebrało mu wigor.
Spotkałam Jutę w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Obserwuję Jutę bardzo uważnie.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JutąZginął w pojedynku z Jutą.
Dwa dni temu miałam z Jutą śmieszną przygodę.
Karolina miała się spotkać z Jutą przed szkołą.
Tym razem korespondowałam z Jutą.
Jadę na wycieczkę razem z Jutą.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JuciePomyśl nad tym, co mówiłam ci o Jucie.
Przez chwilę pomyślałam o Jucie.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Jucie.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Jucie.
Warto także pomyśleć chwilę o Jucie.

Wołacz:
(hej!)
JutoGdzie jesteś Juto!?
Juto! Uważaj!
Dzień dobry Juto!
Hej Juto!
Witaj Juto!