Odmiana imienia Julitunia przez przypadki

Julitunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Julitunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Julituni

Celownik
(komu? czemu?):Julituni

Biernik
(kogo? co?):Julitunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Julitunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Julituni

Wołacz
(hej!):Julituniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JulituniaZa chwilę wróci Julitunia z lasu.
Julitunia tego nie widzi.
Julitunia ma katar i źle się czuje.
Jutro Julitunia wyjdzie ze szpitala.
Mam na imię Julitunia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JulituniDziadek Julituni w tym czasie miał chorą rękę.
Uroda Julituni miała potężną moc.
Dla Julituni ten pies jest naprawdę bezcenny.
Julituni siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Zostało sto dni do narodzin Julituni.

Celownik:
(komu? czemu?)
JulituniTen nie pozostał dłużny Julituni.
Mam nadzieję, że Julituni również się podoba.
Chciałam szybko pochwalić się Julituni.
Nie wiem, co powiedzieć Julituni.
Coś muszę Julituni powiedzieć, stoi i czeka.

Biernik:
(kogo? co?)
JulitunięKacper patrzył na Julitunię ze zdumieniem.
Patrzył na Julitunię wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Doprowadził tym Julitunię do stanu bliskiego apopleksji.
Spoglądam na Julitunię.
Popatrzyłam na Julitunię przekonana, że zacznie mówić dalej.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JulituniąDorota spotkała się z Julitunią.
Obie z Julitunią postawiłyśmy na zmiany.
Byliśmy z Julitunią na jarmarku.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Julitunią.
Powinnam jednak pojechać z Julitunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JulituniMamrotał coś o Julituni, gdy podtrzymywał się ściany.
Wszyscy dyskutują o Julituni.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Julituni.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Julituni.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Julituni.

Wołacz:
(hej!)
JulituniuWitaj Julituniu!
Cześć Julituniu!
Julituniu! Uważaj!
Julituniu! Gdzie jesteś?
Gdzie jesteś Julituniu!?