Jak odmienić imię Julitunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Julitunia należy do tego grona imion, których odmiana niejednokrotnie sprawia trudność. Trudność z odmianą dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy właściwą odmianę imienia Julitunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Julitunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Julituni.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Julituni.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Julitunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Rozmawiam z Julitunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dziś napiszę o Julituni.
W wołaczu (Hej!): Hej Julituniu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Julitunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Julitunia przez przypadki.