Odmiana imienia Jukundek przez przypadki

Jukundek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Jukundek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Jukundka

Celownik
(komu? czemu?):Jukundkowi

Biernik
(kogo? co?):Jukundka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Jukundkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Jukundku

Wołacz
(hej!):Jukundku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JukundekJukundek odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Dobrze, że Jukundek grzecznie śpi.
Jukundek nie umie grać na gitarze.
Ja i Jukundek nie wiedziałyśmy, co robić.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Jukundek.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JukundkaUstaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Jukundka.
Dziadek Jukundka w tym czasie miał chorą rękę.
Szukałem linków do strony Jukundka.
Przed domem Jukundka zauważyłem wózek z dzieckiem.
Tato Jukundka produkował abażury.

Celownik:
(komu? czemu?)
JukundkowiOpowiedziałam Jukundkowi o przykrości która mnie spotkała.
Oddaję Jukundkowi list.
Rozalia z troską przyglądała się Jukundkowi.
Nie wiem, co powiedzieć Jukundkowi.
Zszedłem z drogi Jukundkowi i usiadłem w fotelu.

Biernik:
(kogo? co?)
JukundkaSpotkałam Jukundka w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Doprowadził tym Jukundka do stanu bliskiego apopleksji.
Widziałem dzisiaj Jukundka z mojej klasy.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Jukundka.
Patrzy na Jukundka wyczekująco.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JukundkiemTym razem korespondowałam z Jukundkiem.
Byliśmy z Jukundkiem na jarmarku.
Wymyśliłam z Jukundkiem nową zabawę.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Jukundkiem.
Obie z Jukundkiem miałyśmy ochotę skakać do góry.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JukundkuNa koniec parę słów o Jukundku.
Wczoraj wspomniałam o Jukundku z moim tatą.
Hipnotyzująca powieść o Jukundku i płatnym mordercy.
Nie wspomniałem na początku o Jukundku.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Jukundku.

Wołacz:
(hej!)
JukundkuDziękuję Jukundku za rozmowę!
Witaj Jukundku!
Jukundku! Wróć do mnie!
Cześć Jukundku!
Dzień dobry Jukundku!