Odmiana imienia Jukund przez przypadki

Jukund imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Jukund

Dopełniacz
(kogo? czego?):Jukunda

Celownik
(komu? czemu?):Jukundowi

Biernik
(kogo? co?):Jukunda

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Jukundem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Jukundzie

Wołacz
(hej!):Jukundzie!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JukundMoje drugie imię to właśnie Jukund.
Jutro Jukund wyjdzie ze szpitala.
Dla mnie było już jasne, ze Jukund umiera.
Mam na imię Jukund.
W domu Jukund często urządza rodzicom pokazy mody.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JukundaPozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Jukunda.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Jukunda.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Jukunda.
Tato Jukunda produkował abażury.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Jukunda.

Celownik:
(komu? czemu?)
JukundowiNie wiem, co powiedzieć Jukundowi.
Oczywiście każdy przyzna rację Jukundowi.
Oddaję Jukundowi list.
Daję Jukundowi, to co najlepsze we mnie.
Musiałam się zwierzyć Jukundowi.

Biernik:
(kogo? co?)
JukundaSpojrzał na Jukunda z zaciekawieniem.
Przed sesją zapytałam Jukunda co lubi.
W końcu obudzili Jukunda, żeby ich ratował.
Oszołomienie spadło teraz na Jukunda i na moment odebrało mu wigor.
Patrzę na Jukunda i nic nie rozumiem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JukundemSiedzieliśmy z Jukundem na kanapie.
Razem z Jukundem przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Wczoraj wracamy z Jukundem od lekarza.
Karolina miała się spotkać z Jukundem przed szkołą.
Kasia z Jukundem mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JukundzieWspominam o Jukundzie.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Jukundzie.
Mówimy tu oczywiście o Jukundzie.
Kilka słów od autora materiału o Jukundzie.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Jukundzie.

Wołacz:
(hej!)
JukundzieDziękuję Jukundzie za rozmowę!
Dobranoc Jukundzie!
Jukundzie! Wróć do mnie!
Dobry wieczór Jukundzie!
Gdzie jesteś Jukundzie!?