Odmiana imienia Jugunia przez przypadki

Jugunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Jugunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Juguni

Celownik
(komu? czemu?):Juguni

Biernik
(kogo? co?):Jugunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Jugunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Juguni

Wołacz
(hej!):Juguniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JuguniaNa drugie imię mam Jugunia.
Jugunia wraca do domu.
Dobrze, że Jugunia grzecznie śpi.
Jugunia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Jugunia nie umie grać na gitarze.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JuguniTata Juguni sam opatrzył mi nogę.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Juguni.
Nie ma Juguni.
Przedwczoraj były urodziny Juguni.
Od razu zobaczyła ich mama Juguni.

Celownik:
(komu? czemu?)
JuguniMusiałam się zwierzyć Juguni.
Słoik z kawą wyleciał Juguni z rąk.
Zostawiam Juguni karteczkę i już mnie nie ma.
Zerwał jabłko i podał je Juguni.
Daję Juguni, to co najlepsze we mnie.

Biernik:
(kogo? co?)
JugunięPatrzył na Jugunię wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Patrzę na Jugunię i nic nie rozumiem.
Przed sesją zapytałam Jugunię co lubi.
Jugunię zaczęło to nieco irytować.
Spoglądam na Jugunię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JuguniąObie z Jugunią postawiłyśmy na zmiany.
Kasia z Jugunią mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Razem z Jugunią przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Zginął w pojedynku z Jugunią.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Jugunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JuguniZastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Juguni.
Myślałam cały czas tylko o Juguni.
Pamiętajmy o Juguni i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Piszę o Juguni.
Mówimy tu oczywiście o Juguni.

Wołacz:
(hej!)
JuguniuJuguniu! Gdzie jesteś?
Witaj Juguniu!
Juguniu! Wróć do mnie!
Dobranoc Juguniu!
Gdzie jesteś Juguniu!?