Jak odmienić imię Jugunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Jugunia należy do tej grupy imion, których odmiana przez przypadki dość często sprawia kłopot. Trudność z deklinacją dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy obowiązującą odmianę imienia Jugunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Jugunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Juguni.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Juguni.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Jugunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Jadę z Jugunią na dyskotekę.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dziś napiszę o Juguni.
W wołaczu (Hej!): Cześć Juguniu!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Jugunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Jugunia przez przypadki.