Odmiana imienia Judytunia przez przypadki

Judytunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Judytunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Judytuni

Celownik
(komu? czemu?):Judytuni

Biernik
(kogo? co?):Judytunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Judytunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Judytuni

Wołacz
(hej!):Judytuniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JudytuniaCo robi Judytunia?
Dziś Judytunia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Ma na imię Judytunia.
Jak już wiecie mam na imię Judytunia.
Judytunia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JudytuniRodzina Judytuni wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Judytuni.
Jadę do Judytuni.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Judytuni.
Od razu zobaczyła ich mama Judytuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
JudytuniOd początku próbujemy pomóc Judytuni.
Tym razem nie damy Judytuni dojść do głosu.
Judytuni włosy stanęły dęba na głowie.
Coś muszę Judytuni powiedzieć, stoi i czeka.
Tego Judytuni było już za wiele.

Biernik:
(kogo? co?)
JudytunięKacper patrzył na Judytunię ze zdumieniem.
Nieśmiało gładzi Judytunię po włosach.
Postaram się namówić Judytunię na spacer.
Czekałam na Judytunię w kawiarni.
Popatrzyłam na Judytunię przekonana, że zacznie mówić dalej.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JudytuniąDorota spotkała się z Judytunią.
Ja z Judytunią siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Pracuję razem z Judytunią.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Judytunią na krytym basenie.
Powinnam jednak pojechać z Judytunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JudytuniChciałam dowiedzieć się więcej o Judytuni.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Judytuni.
Kto dziś pamięta o Judytuni.
W powrotnej drodze myślał o Judytuni.
Powiedz mi, co myślisz o Judytuni.

Wołacz:
(hej!)
JudytuniuWitaj Judytuniu!
Dobranoc Judytuniu!
Dziękuję Judytuniu za rozmowę!
Cześć Judytuniu!
Dobry wieczór Judytuniu!