Jak odmienić imię Judytunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Judytunia należy do tych imion, których deklinacja bardzo często sprawia kłopot. Największy problem z odmianą dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy poprawną odmianę imienia Judytunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Judytunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Piszę list do Judytuni.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Judytuni.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Judytunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję z Judytunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dyskutuję o Judytuni.
W wołaczu (Hej!): Witaj Judytuniu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Judytunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana przez przypadki imienia Judytunia.