Odmiana imienia Juduś przez przypadki

Juduś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Juduś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Judusia

Celownik
(komu? czemu?):Judusiowi

Biernik
(kogo? co?):Judusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Judusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Judusiu

Wołacz
(hej!):Judusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JuduśDobrze, że Juduś grzecznie śpi.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Juduś.
Jeśli jednak przegrasz, Juduś zostaje z nami.
Moje drugie imię to właśnie Juduś.
Juduś nie umie grać na gitarze.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JudusiaJestem mamą Judusia i jeszcze trojga innych dzieci.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Judusia.
Uroda Judusia miała potężną moc.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Judusia.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Judusia.

Celownik:
(komu? czemu?)
JudusiowiJudusiowi przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Zaproponowałem Judusiowi dwa tematy.
Kto wie, może Judusiowi wyjdzie do na dobre.
Ja na pewno przekaże swój procent Judusiowi.
Powiedz wszystkim i Judusiowi, że nic mi nie jest.

Biernik:
(kogo? co?)
JudusiaPrzed sesją zapytałam Judusia co lubi.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Judusia.
Patrzył na Judusia wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Judusia znalazłam w recepcji hotelu.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Judusia bardzo przyjaźnie.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JudusiemRazem z Judusiem przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Pracuję z Judusiem.
Obie z Judusiem postawiłyśmy na zmiany.
Zostaliśmy z Judusiem w salonie sami.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Judusiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JudusiuNa pewno słyszałyście o Judusiu.
Rozmawiam o Judusiu.
Wspominam o Judusiu.
Dziś napiszę o Judusiu.
Przy Judusiu zapomniałem o wszystkim.

Wołacz:
(hej!)
JudusiuDobranoc Judusiu!
Judusiu! Uważaj!
Judusiu! Wróć do mnie!
Gdzie jesteś Judusiu!?
Cześć Judusiu!