Odmiana imienia Juda przez przypadki

Juda imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Juda

Dopełniacz
(kogo? czego?):Judy

Celownik
(komu? czemu?):Judzie

Biernik
(kogo? co?):Judę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Judą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Judzie

Wołacz
(hej!):Judo!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Judowie, Judy

Dopełniacz
(kogo? czego?):Judów

Celownik
(komu? czemu?):Judom

Biernik
(kogo? co?):Judów

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Judami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Judach

Wołacz
(hej!):Judowie, Judy!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JudaJuda nie umie grać na gitarze.
Na drugie imię mam Juda.
Za chwilę wróci Juda z lasu.
Juda nie umie śpiewać.
Dla mnie było już jasne, ze Juda umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JudyTymczasem zauważyłam wpis Judy kilka dni temu.
Szukałem linków do strony Judy.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Judy.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Judy.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Judy.

Celownik:
(komu? czemu?)
JudzieOpowiadam Judzie o swoich zainteresowaniach.
Rozalia z troską przyglądała się Judzie.
Napisałem wiersz dzięki Judzie.
Judzie oczy błyszczą.
Oddaję Judzie list.

Biernik:
(kogo? co?)
JudęCałość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Judę.
Spojrzał na Judę i uśmiechnął się.
Widzę Judę.
O jego personalia miałam spytać Judę prywatnie.
Spoglądam na Judę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JudąA sytuacja z Judą rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Rozmawiam z Judą.
Wieczorem z Judą znowu idziemy na spacer.
Ja z Judą zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Judą.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JudzieNiestety, nie umiała zapomnieć o Judzie.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Judzie.
Kto dziś pamięta o Judzie.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Judzie.
Na naszym portalu dowiesz się wszystkiego o Judzie.

Wołacz:
(hej!)
JudoDziękuję Judo za rozmowę!
Cześć Judo!
Judo! Wróć do mnie!
Witaj Judo!
Dobranoc Judo!