Odmiana imienia Jorusia przez przypadki

Jorusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Jorusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Jorusi

Celownik
(komu? czemu?):Jorusi

Biernik
(kogo? co?):Jorusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Jorusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Jorusi

Wołacz
(hej!):Jorusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JorusiaDziś Jorusia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Jorusia ma katar i źle się czuje.
Jutro Jorusia wyjdzie ze szpitala.
Jorusia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Moje drugie imię to właśnie Jorusia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JorusiOd razu zobaczyła ich mama Jorusi.
Rozalia podeszła do Jorusi.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Jorusi.
Postanowiłam zadzwonić do Jorusi.
Dziadek Jorusi w tym czasie miał chorą rękę.

Celownik:
(komu? czemu?)
JorusiOpowiedziałam Jorusi o przykrości która mnie spotkała.
Jorusi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Ja na pewno przekaże swój procent Jorusi.
Mama przyznała rację Jorusi.
Oczywiście każdy przyzna rację Jorusi.

Biernik:
(kogo? co?)
JorusięNa Jorusię spłynęła niewymowna ulga.
Spojrzałam na Jorusię jak dopisuje kolejne literki.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Jorusię.
Widzę Jorusię.
Spojrzał na Jorusię i uśmiechnął się.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JorusiąJa z Jorusią coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Siedzieliśmy z Jorusią przy basenie.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Jorusią.
Wieczorem z Jorusią znowu idziemy na spacer.
Rozmawiam z Jorusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JorusiPowoli spełniam swoje marzenia o Jorusi.
Myślę o Jorusi.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Jorusi.
Piszę o Jorusi.
Ten wiersz jest o Jorusi.

Wołacz:
(hej!)
JorusiuJorusiu! Uważaj!
Cześć Jorusiu!
Dzień dobry Jorusiu!
Dobry wieczór Jorusiu!
Gdzie jesteś Jorusiu!?