Odmiana imienia Jordana przez przypadki

Jordana imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Jordana

Dopełniacz
(kogo? czego?):Jordany

Celownik
(komu? czemu?):Jordanie

Biernik
(kogo? co?):Jordanę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Jordaną

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Jordanie

Wołacz
(hej!):Jordano!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JordanaJordana wraca do domu.
Jordana nie umie śpiewać.
Autorem niniejszego tekstu jest Jordana.
Jordana odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Gdzie jest Jordana?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JordanySzkoda że Jordany prawie że w ogóle nie ma.
Zaproszenia na urodziny Jordany są gotowe.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Jordany.
Rodzina Jordany wyprowadziła się.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Jordany.

Celownik:
(komu? czemu?)
JordanieOddaję Jordanie list.
Nie wiem, co powiedzieć Jordanie.
Korzysta z okazji, by wyznać Jordanie miłość.
Co tej Jordanie po głowie chodzi?
Napisałem wiersz dzięki Jordanie.

Biernik:
(kogo? co?)
JordanęPatrzył na Jordanę wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Spojrzałam na Jordanę w wymownym geście.
Kawę kupioną przez Jordanę wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Podchodzi, całuje Jordanę i idzie do wyjścia.
Pożegnali w końcu Jordanę i wyszli razem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JordanąObie z Jordaną postawiłyśmy na zmiany.
Sprzątam pokój razem z Jordaną.
Dwa dni temu miałam z Jordaną śmieszną przygodę.
Oboje z Jordaną wybuchliśmy śmiechem.
Razem z Jordaną podążyłam na górne piętro za blondynką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JordaniePiszę o Jordanie.
Artykuł o Jordanie wywołał burzę w mediach.
Wspominam o Jordanie.
Chciałbym być teraz przy Jordanie.
Pamiętam o Jordanie.

Wołacz:
(hej!)
JordanoHej Jordano!
Gdzie jesteś Jordano!?
Witaj Jordano!
Jordano! Wróć do mnie!
Dzień dobry Jordano!