Odmiana imienia Jarmiłka przez przypadki

Jarmiłka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Jarmiłka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Jarmiłki

Celownik
(komu? czemu?):Jarmiłce

Biernik
(kogo? co?):Jarmiłkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Jarmiłką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Jarmiłce

Wołacz
(hej!):Jarmiłko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JarmiłkaJarmiłka chce pójść ze mną na dyskotekę.
Dobrze, że Jarmiłka grzecznie śpi.
W domu Jarmiłka często urządza rodzicom pokazy mody.
Co robi Jarmiłka?
Jak już wiecie mam na imię Jarmiłka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JarmiłkiW słuchawce usłyszałam głos Jarmiłki.
Tata Jarmiłki poszedł otworzyć drzwi.
Póki co dodaję zdjęcia Jarmiłki z wakacji.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Jarmiłki.
Wysyłam list do Jarmiłki.

Celownik:
(komu? czemu?)
JarmiłceJarmiłce włosy stanęły dęba na głowie.
Powiedz wszystkim i Jarmiłce, że nic mi nie jest.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Jarmiłce coś się stało.
Chciałam szybko pochwalić się Jarmiłce.
Korzysta z okazji, by wyznać Jarmiłce miłość.

Biernik:
(kogo? co?)
JarmiłkęPatrzył na Jarmiłkę z pełnym zgrozy podziwem.
Podchodzi, całuje Jarmiłkę i idzie do wyjścia.
Przed sesją zapytałam Jarmiłkę co lubi.
Sierżant wpatrywał się w Jarmiłkę jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Popatrzyłam na Jarmiłkę przekonana, że zacznie mówić dalej.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JarmiłkąOboje z Jarmiłką kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Oboje z Jarmiłką wybuchliśmy śmiechem.
Razem z Jarmiłką przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Refleksyjnie po spotkaniu z Jarmiłką.
Powinnam jednak pojechać z Jarmiłką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JarmiłceMyślałam cały czas tylko o Jarmiłce.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Jarmiłce.
Pamiętajmy o Jarmiłce i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Czasami myślę sobie o Jarmiłce.
Tej nocy po raz pierwszy śniłam o Jarmiłce.

Wołacz:
(hej!)
JarmiłkoHej Jarmiłko!
Dobranoc Jarmiłko!
Dzień dobry Jarmiłko!
Jarmiłko! Wróć do mnie!
Jarmiłko! Gdzie jesteś?