Odmiana imienia Jarmiła przez przypadki

Jarmiła imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Jarmiła

Dopełniacz
(kogo? czego?):Jarmiły

Celownik
(komu? czemu?):Jarmile

Biernik
(kogo? co?):Jarmiłę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Jarmiłą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Jarmile

Wołacz
(hej!):Jarmiło!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JarmiłaDla mnie było już jasne, ze Jarmiła umiera.
Jarmiła chce pójść ze mną na spacer.
Ma na imię Jarmiła.
Na drugie imię mam Jarmiła.
Co robi Jarmiła?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JarmiłyW domu babci Jarmiły od zawsze stał stary zegar.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Jarmiły.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Jarmiły.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Jarmiły.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Jarmiły.

Celownik:
(komu? czemu?)
JarmileProszę Jarmile nie dokuczać!
Opowiadam Jarmile o swoich zainteresowaniach.
Kto wie, może Jarmile wyjdzie do na dobre.
Musiałam się zwierzyć Jarmile.
Kupiłem Jarmile magnes na lodówkę.

Biernik:
(kogo? co?)
JarmiłęSpojrzała na Jarmiłę jeszcze raz.
Jarmiłę zaświerzbiały ręce.
Jarmiłę zaczęło to nieco irytować.
Widziałem dzisiaj Jarmiłę z mojej klasy.
Spotkałam Jarmiłę w sklepie, kupowała świeże bułeczki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JarmiłąSiedzieliśmy z Jarmiłą na ławce w parku.
Zobacz wywiad z Jarmiłą oraz innymi uczestnikami finału.
Zginął w pojedynku z Jarmiłą.
Wymyśliłam z Jarmiłą nową zabawę.
Tym razem korespondowałam z Jarmiłą.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JarmileW głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Jarmile.
Mówimy tu oczywiście o Jarmile.
Bardzo fajny blog o Jarmile.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Jarmile.
Ten wiersz jest o Jarmile.

Wołacz:
(hej!)
JarmiłoHej Jarmiło!
Dzień dobry Jarmiło!
Jarmiło! Uważaj!
Dobry wieczór Jarmiło!
Dobranoc Jarmiło!