Odmiana imienia Janusia przez przypadki

Janusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Janusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Janusi

Celownik
(komu? czemu?):Janusi

Biernik
(kogo? co?):Janusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Janusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Janusi

Wołacz
(hej!):Janusiu!

Przykłady odmiany imienia Janusia” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Janusia

Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Janusia.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Janusia.
Janusia wraca do domu.
Moje drugie imię to właśnie Janusia.
Za chwilę wróci Janusia z lasu.

Dopełniacz (kogo? czego?): Janusi

Prosimy o pomoc dla Janusi.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Janusi.
Przedwczoraj były urodziny Janusi.
Najbardziej polubiłam ojca Janusi.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Janusi.

Celownik (komu? czemu?): Janusi

Nie wiem, co powiedzieć Janusi.
Słoik z kawą wyleciał Janusi z rąk.
Powiedz wszystkim i Janusi, że nic mi nie jest.
Tego Janusi było już za wiele.
Co tej Janusi po głowie chodzi?

Biernik (kogo? co?): Janusię

Na Janusię spłynęła niewymowna ulga.
Nieśmiało gładzi Janusię po włosach.
Widziałem dzisiaj Janusię z mojej klasy.
Spojrzała na Janusię jeszcze raz.
Janusię zaczęło to nieco irytować.

Narzędnik (z kim? z czym?): Janusią

Ja z Janusią coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Ja z Janusią siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Wymyśliłam z Janusią nową zabawę.
Siedzieliśmy z Janusią na ławce w parku.
Zginął w pojedynku z Janusią.

Miejscownik (o kim? o czym?): Janusi

Na koniec parę słów o Janusi.
Wspominam o Janusi.
Śpiewam o Janusi.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Janusi.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Janusi.

Wołacz (hej!): Janusiu

Hej Janusiu!
Dziękuję Janusiu za rozmowę!
Gdzie jesteś Janusiu!?
Janusiu! Gdzie jesteś?
Janusiu! Uważaj!