Jak odmienić imię Janusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Janusia należy do tych imion, których odmiana przez przypadki niejednokrotnie sprawia kłopot. Największy kłopot z deklinacją dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy właściwą odmianę imienia Janusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Janusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Janusi.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Janusi.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Janusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Rozmawiam z Janusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Myślę o Janusi.
W wołaczu (Hej!): Janusiu! Uważaj!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Janusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana imienia Janusia przez przypadki.