Odmiana imienia Janek przez przypadki

Janek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Janek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Janka

Celownik
(komu? czemu?):Jankowi

Biernik
(kogo? co?):Janka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Jankiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Janku

Wołacz
(hej!):Janku!

Przykłady odmiany imienia Janek” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Janek

Dziś Janek ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Janek chce pójść ze mną na dyskotekę.
Za chwilę wróci Janek z lasu.
Janek ma katar i źle się czuje.
Autorem artykułu jest Janek.

Dopełniacz (kogo? czego?): Janka

Wysyłam list do Janka.
Jadę do Janka.
Rodzina Janka wyprowadziła się.
Rodzina Janka zginęła w wypadku samochodowym.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Janka.

Celownik (komu? czemu?): Jankowi

Napisałem wiersz dzięki Jankowi.
Mam nadzieję, że Jankowi również się podoba.
Zaproponowałem Jankowi dwa tematy.
Proszę Jankowi nie dokuczać!
Nie wiem, co powiedzieć Jankowi.

Biernik (kogo? co?): Janka

Kacper patrzył na Janka ze zdumieniem.
Janka znalazłam w recepcji hotelu.
Spojrzała na Janka jeszcze raz.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Janka.
Lubię Janka.

Narzędnik (z kim? z czym?): Jankiem

Dorota spotkała się z Jankiem.
Zostaliśmy z Jankiem w salonie sami.
Siedzieliśmy z Jankiem na ławce w parku.
A sytuacja z Jankiem rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Idę na spacer z Jankiem.

Miejscownik (o kim? o czym?): Janku

No a teraz trochę więcej o Janku.
Od ostatniego wpisu o Janku wydarzyło się sporo.
Związana jest z nią legenda o Janku.
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Janku.
Powiedz mi, co myślisz o Janku.

Wołacz (hej!): Janku

Cześć Janku!
Janku! Wróć do mnie!
Janku! Gdzie jesteś?
Gdzie jesteś Janku!?
Dobranoc Janku!