Odmiana imienia Jancio przez przypadki

Jancio imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Jancio

Dopełniacz
(kogo? czego?):Jancia

Celownik
(komu? czemu?):Janciowi

Biernik
(kogo? co?):Jancia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Janciem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Janciu

Wołacz
(hej!):Janciu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
JancioJancio nie umie grać na gitarze.
Jak już wiecie mam na imię Jancio.
Moje drugie imię to właśnie Jancio.
Dla mnie było już jasne, ze Jancio umiera.
Na drugie imię mam Jancio.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
JanciaLubię śpiewać zwłaszcza dla Jancia.
Uroda Jancia miała potężną moc.
Tata Jancia sam opatrzył mi nogę.
Póki co dodaję zdjęcia Jancia z wakacji.
Rodzina Jancia wspólnie spędziła świąteczny wieczór.

Celownik:
(komu? czemu?)
JanciowiTen nie pozostał dłużny Janciowi.
Mam nadzieję, że Janciowi również się podoba.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Janciowi.
Janciowi przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Zerwał jabłko i podał je Janciowi.

Biernik:
(kogo? co?)
JanciaKacper patrzył na Jancia ze zdumieniem.
Patrzył na Jancia z pełnym zgrozy podziwem.
Obserwuję Jancia bardzo uważnie.
Czekałam na Jancia w kawiarni.
Doprowadził tym Jancia do stanu bliskiego apopleksji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
JanciemDorota spotkała się z Janciem.
Oboje z Janciem kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Jadę na wycieczkę razem z Janciem.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Janciem na krytym basenie.
Byliśmy z Janciem na jarmarku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
JanciuMamrotał coś o Janciu, gdy podtrzymywał się ściany.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Janciu.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Janciu.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Janciu.
Warto także pomyśleć chwilę o Janciu.

Wołacz:
(hej!)
JanciuDobranoc Janciu!
Janciu! Uważaj!
Witaj Janciu!
Hej Janciu!
Dziękuję Janciu za rozmowę!