Odmiana imienia Izborek przez przypadki

Izborek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Izborek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Izborka

Celownik
(komu? czemu?):Izborkowi

Biernik
(kogo? co?):Izborka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Izborkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Izborku

Wołacz
(hej!):Izborku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
IzborekJak już wiecie mam na imię Izborek.
Izborek nie umie grać na gitarze.
Dopiero do mnie dotarło, że Izborek już tu jest.
Izborek wraca do domu.
Ja i Izborek nie wiedziałyśmy, co robić.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
IzborkaOd razu zobaczyła ich mama Izborka.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Izborka.
Rodzina Izborka wyprowadziła się.
Tym razem prezentujemy wystawę Izborka.
Szukałem linków do strony Izborka.

Celownik:
(komu? czemu?)
IzborkowiOpowiadam Izborkowi o swoich zainteresowaniach.
Kupiłem Izborkowi magnes na lodówkę.
Zszedłem z drogi Izborkowi i usiadłem w fotelu.
Tego Izborkowi było już za wiele.
Ja na pewno przekaże swój procent Izborkowi.

Biernik:
(kogo? co?)
IzborkaPatrzył na Izborka wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
O jego personalia miałam spytać Izborka prywatnie.
Czekałam na Izborka w kawiarni.
Spojrzałam na Izborka w wymownym geście.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Izborka.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
IzborkiemObie z Izborkiem postawiłyśmy na zmiany.
Ja z Izborkiem zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Izborkiem na krytym basenie.
Sprzątam pokój razem z Izborkiem.
Przez chwilę oboje z Izborkiem patrzyli na siebie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
IzborkuPamiętajmy o Izborku i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
A o Izborku to i słowa rzec nie umiał.
Piszę o Izborku.
Myślał o Izborku i o swoim życiu.
Wspominam o Izborku.

Wołacz:
(hej!)
IzborkuIzborku! Gdzie jesteś?
Gdzie jesteś Izborku!?
Hej Izborku!
Dziękuję Izborku za rozmowę!
Dobry wieczór Izborku!