Odmiana imienia Izbor przez przypadki

Izbor imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Izbor

Dopełniacz
(kogo? czego?):Izbora

Celownik
(komu? czemu?):Izborowi

Biernik
(kogo? co?):Izbora

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Izborem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Izborze

Wołacz
(hej!):Izborze!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
IzborAutorem artykułu jest Izbor.
Za chwilę wróci Izbor z lasu.
Dla mnie było już jasne, ze Izbor umiera.
Izbor wraca do domu.
Izbor ma katar i źle się czuje.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
IzboraLubię śpiewać zwłaszcza dla Izbora.
Przez cały dzień czułam wzrok Izbora na sobie.
Przedwczoraj były urodziny Izbora.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Izbora.
Dla Izbora ten pies jest naprawdę bezcenny.

Celownik:
(komu? czemu?)
IzborowiIzborowi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Izborowi.
Dzięki Izborowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Tym razem nie damy Izborowi dojść do głosu.
Zerwał jabłko i podał je Izborowi.

Biernik:
(kogo? co?)
IzboraPrzed wejściem spotkaliśmy Izbora.
Nieśmiało gładzi Izbora po włosach.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Izbora.
Patrzę na Izbora i nic nie rozumiem.
Izbora natychmiast ogarnęła gorąca błogość.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
IzboremRazem z Izborem wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Ja z Izborem siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Przez chwilę oboje z Izborem patrzyli na siebie.
Kasia z Izborem mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Izborem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
IzborzeZrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Izborze.
W powrotnej drodze myślał o Izborze.
Pamiętajmy o Izborze i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Przygotowuje książkę o Izborze.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Izborze.

Wołacz:
(hej!)
IzborzeDzień dobry Izborze!
Dobranoc Izborze!
Izborze! Wróć do mnie!
Izborze! Uważaj!
Izborze! Gdzie jesteś?