Odmiana imienia Izaurunia przez przypadki

Izaurunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Izaurunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Izauruni

Celownik
(komu? czemu?):Izauruni

Biernik
(kogo? co?):Izaurunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Izaurunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Izauruni

Wołacz
(hej!):Izauruniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
IzauruniaJak już wiecie mam na imię Izaurunia.
Co robi Izaurunia?
Jeśli jednak przegrasz, Izaurunia zostaje z nami.
W domu Izaurunia często urządza rodzicom pokazy mody.
Dobrze, że Izaurunia grzecznie śpi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
IzauruniWysyłam list do Izauruni.
Dla Izauruni ten pies jest naprawdę bezcenny.
Postanowiłam zadzwonić do Izauruni.
Rodzina Izauruni wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Na korytarzu blisko pokoju Izauruni stało kilka osób.

Celownik:
(komu? czemu?)
IzauruniDzięki Izauruni święta nabrały nowego wymiaru.
Oddaję Izauruni list.
Słoik z kawą wyleciał Izauruni z rąk.
Zaproponowałem Izauruni dwa tematy.
Zerwał jabłko i podał je Izauruni.

Biernik:
(kogo? co?)
IzaurunięWidziałem dzisiaj Izaurunię z mojej klasy.
Obserwuję Izaurunię bardzo uważnie.
Kawę kupioną przez Izaurunię wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Doprowadził tym Izaurunię do stanu bliskiego apopleksji.
Spojrzała na Izaurunię jeszcze raz.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
IzauruniąWymyśliłam z Izaurunią nową zabawę.
Jadę na wycieczkę razem z Izaurunią.
Dwa dni temu miałam z Izaurunią śmieszną przygodę.
Byliśmy z Izaurunią na jarmarku.
Siedzieliśmy z Izaurunią na ławce w parku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
IzauruniChcę wiedzieć, co myślisz o Izauruni.
Ten wiersz jest o Izauruni.
Kiedyś chciałam napisać o Izauruni.
No a teraz trochę więcej o Izauruni.
Kiedyś tam chciałam napisać o Izauruni.

Wołacz:
(hej!)
IzauruniuDziękuję Izauruniu za rozmowę!
Cześć Izauruniu!
Dzień dobry Izauruniu!
Dobry wieczór Izauruniu!
Izauruniu! Wróć do mnie!