Odmiana imienia Izauruś przez przypadki

Izauruś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Izauruś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Izaurusia

Celownik
(komu? czemu?):Izaurusiowi

Biernik
(kogo? co?):Izaurusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Izaurusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Izaurusiu

Wołacz
(hej!):Izaurusiu!

Przykłady odmiany imienia Izauruś” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Izauruś

Autorem artykułu jest Izauruś.
Ma na imię Izauruś.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Izauruś.
Dla mnie było już jasne, ze Izauruś umiera.
Izauruś tego nie widzi.

Dopełniacz (kogo? czego?): Izaurusia

Byłam pełna uznania dla rozwoju Izaurusia.
Wysyłam list do Izaurusia.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Izaurusia.
Ręka Izaurusia uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Rodzina Izaurusia wyprowadziła się.

Celownik (komu? czemu?): Izaurusiowi

Napisałem wiersz dzięki Izaurusiowi.
Słoik z kawą wyleciał Izaurusiowi z rąk.
Korzysta z okazji, by wyznać Izaurusiowi miłość.
Zerwał jabłko i podał je Izaurusiowi.
Mam nadzieję, że Izaurusiowi również się podoba.

Biernik (kogo? co?): Izaurusia

Przyniesiona przez Izaurusia kawa okazała się tą nieco gorszą.
Izaurusia zaświerzbiały ręce.
Izaurusia znalazłam w recepcji hotelu.
Odprowadziłam Izaurusia do wyjścia.
Chwyciła Izaurusia za rękaw płaszcza.

Narzędnik (z kim? z czym?): Izaurusiem

Razem z Izaurusiem zrobiłyśmy obiad.
Zobacz wywiad z Izaurusiem oraz innymi uczestnikami finału.
Zostaliśmy z Izaurusiem w salonie sami.
Jadę z Izaurusiem na dyskotekę.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Izaurusiem.

Miejscownik (o kim? o czym?): Izaurusiu

W powrotnej drodze myślał o Izaurusiu.
Wspominam o Izaurusiu.
Chciałbym być teraz przy Izaurusiu.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Izaurusiu.
Kiedyś tam chciałam napisać o Izaurusiu.

Wołacz (hej!): Izaurusiu

Witaj Izaurusiu!
Gdzie jesteś Izaurusiu!?
Izaurusiu! Wróć do mnie!
Dzień dobry Izaurusiu!
Dziękuję Izaurusiu za rozmowę!