Odmiana imienia Izauruś przez przypadki

Izauruś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Izauruś

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Izaurusia

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Izaurusia

Wołacz
(hej!):!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Izaurusiem

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):Izaurusiu

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Izaurusiowi

Wołacz
(hej!):Izaurusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
IzauruśAutorem artykułu jest Izauruś.
Ma na imię Izauruś.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Izauruś.
Dla mnie było już jasne, ze Izauruś umiera.
Izauruś tego nie widzi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
Byłam pełna uznania dla rozwoju .
Wysyłam list do .
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz .
Ręka uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Rodzina wyprowadziła się.

Celownik:
(komu? czemu?)
Napisałem wiersz dzięki .
Słoik z kawą wyleciał z rąk.
Korzysta z okazji, by wyznać miłość.
Zerwał jabłko i podał je .
Mam nadzieję, że również się podoba.

Biernik:
(kogo? co?)
Przyniesiona przez kawa okazała się tą nieco gorszą.
zaświerzbiały ręce.
znalazłam w recepcji hotelu.
Odprowadziłam do wyjścia.
Chwyciła za rękaw płaszcza.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
IzaurusiaRazem z Izaurusia zrobiłyśmy obiad.
Zobacz wywiad z Izaurusia oraz innymi uczestnikami finału.
Zostaliśmy z Izaurusia w salonie sami.
Jadę z Izaurusia na dyskotekę.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Izaurusia.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
IzaurusiaW powrotnej drodze myślał o Izaurusia.
Wspominam o Izaurusia.
Chciałbym być teraz przy Izaurusia.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Izaurusia.
Kiedyś tam chciałam napisać o Izaurusia.

Wołacz:
(hej!)
Witaj !
Gdzie jesteś !?
! Wróć do mnie!
Dzień dobry !
Dziękuję za rozmowę!