Odmiana imienia Izaurka przez przypadki

Izaurka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Izaurka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Izaurki

Celownik
(komu? czemu?):Izaurce

Biernik
(kogo? co?):Izaurkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Izaurką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Izaurce

Wołacz
(hej!):Izaurko!

Przykłady deklinacji imienia Izaurka” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Izaurka

Autorem niniejszego tekstu jest Izaurka.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Izaurka.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Izaurka.
Izaurka tego nie widzi.
Ma na imię Izaurka.

Dopełniacz (kogo? czego?): Izaurki

Szkoda że Izaurki prawie że w ogóle nie ma.
Rozalia podeszła do Izaurki.
Szukałem linków do strony Izaurki.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Izaurki.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Izaurki.

Celownik (komu? czemu?): Izaurce

Musiałam się zwierzyć Izaurce.
Izaurce udało się usłyszeć tylko parę słów.
Izaurce oczy błyszczą.
Oczywiście każdy przyzna rację Izaurce.
Co tej Izaurce po głowie chodzi?

Biernik (kogo? co?): Izaurkę

Obserwuję Izaurkę bardzo uważnie.
Spotkałam Izaurkę w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Izaurkę.
Przed wejściem spotkaliśmy Izaurkę.
Spojrzałem znacząco na Izaurkę.

Narzędnik (z kim? z czym?): Izaurką

Jadę na wycieczkę razem z Izaurką.
Tym razem korespondowałam z Izaurką.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Izaurką.
Razem z Izaurką wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Śpiewam z Izaurką.

Miejscownik (o kim? o czym?): Izaurce

Bardzo fajny blog o Izaurce.
Myślę o Izaurce.
Wspominam o Izaurce.
Mamrotał coś o Izaurce, gdy podtrzymywał się ściany.
To jest pieśń o Izaurce.

Wołacz (hej!): Izaurko

Cześć Izaurko!
Izaurko! Uważaj!
Izaurko! Gdzie jesteś?
Witaj Izaurko!
Hej Izaurko!