Odmiana imienia Izabellusia przez przypadki

Izabellusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Izabellusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Izabellusi

Celownik
(komu? czemu?):Izabellusi

Biernik
(kogo? co?):Izabellusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Izabellusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Izabellusi

Wołacz
(hej!):Izabellusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
IzabellusiaCo robi Izabellusia?
Mam na imię Izabellusia.
Jak już wiecie mam na imię Izabellusia.
Dobrze, że Izabellusia grzecznie śpi.
Za chwilę wróci Izabellusia z lasu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
IzabellusiW słuchawce usłyszałam głos Izabellusi.
Izabellusi siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Nie ma Izabellusi.
Specjalnością Izabellusi jest jazda na koniu.
Dla Izabellusi ten pies jest naprawdę bezcenny.

Celownik:
(komu? czemu?)
IzabellusiZaproponowałem Izabellusi dwa tematy.
Dzięki Izabellusi święta nabrały nowego wymiaru.
Tym razem nie damy Izabellusi dojść do głosu.
Mama przyznała rację Izabellusi.
Rozalia z troską przyglądała się Izabellusi.

Biernik:
(kogo? co?)
IzabellusięWidzę Izabellusię.
Spotkałam Izabellusię w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Izabellusię.
Oszołomienie spadło teraz na Izabellusię i na moment odebrało mu wigor.
Popatrzyłam na Izabellusię przekonana, że zacznie mówić dalej.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
IzabellusiąWieczorem z Izabellusią znowu idziemy na spacer.
Tym razem korespondowałam z Izabellusią.
Pracuję z Izabellusią.
Karolina miała się spotkać z Izabellusią przed szkołą.
Powinnam jednak pojechać z Izabellusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
IzabellusiChciałbym być teraz przy Izabellusi.
Dzisiaj chciałam napisać o Izabellusi.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Izabellusi.
Myślał o Izabellusi i o swoim życiu.
Śpiewam o Izabellusi.

Wołacz:
(hej!)
IzabellusiuIzabellusiu! Wróć do mnie!
Witaj Izabellusiu!
Dzień dobry Izabellusiu!
Dobry wieczór Izabellusiu!
Cześć Izabellusiu!