Jak odmienić imię Izabellusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Izabellusia należy do tej grupy imion, których odmiana przez przypadki niejednokrotnie sprawia kłopot. Największa trudność z deklinacją dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy obowiązującą odmianę imienia Izabellusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Izabellusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Piszę list do Izabellusi.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Izabellusi.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Izabellusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję z Izabellusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Rozmawiam o Izabellusi.
W wołaczu (Hej!): Dobry wieczór Izabellusiu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Izabellusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Izabellusia przez przypadki.