Odmiana imienia Iwo przez przypadki

Iwo imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Iwo

Dopełniacz
(kogo? czego?):Iwona

Celownik
(komu? czemu?):Iwonowi

Biernik
(kogo? co?):Iwona

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Iwonem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Iwonie

Wołacz
(hej!):Iwo!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Iwonowie, Iwony

Dopełniacz
(kogo? czego?):Iwonów

Celownik
(komu? czemu?):Iwonom

Biernik
(kogo? co?):Iwonów

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Iwonami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Iwonach

Wołacz
(hej!):Iwonowie, Iwony!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
IwoAutorem artykułu jest Iwo.
Za chwilę wróci Iwo z lasu.
Dla mnie było już jasne, ze Iwo umiera.
Iwo ma katar i źle się czuje.
Iwo tego nie widzi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
IwonaPrzyglądałam się dłoniom Iwona.
Szukałem linków do strony Iwona.
Specjalnością Iwona jest jazda na koniu.
Ręka Iwona uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Zbieramy na nowy wózek dla Iwona.

Celownik:
(komu? czemu?)
IwonowiProszę Iwonowi nie dokuczać!
Kupiłem Iwonowi magnes na lodówkę.
Daję Iwonowi, to co najlepsze we mnie.
Iwonowi włosy stanęły dęba na głowie.
Powiedz wszystkim i Iwonowi, że nic mi nie jest.

Biernik:
(kogo? co?)
IwonaSpojrzał na Iwona i uśmiechnął się.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Iwona.
Spojrzałem znacząco na Iwona.
Kawę kupioną przez Iwona wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Widziałem dzisiaj Iwona z mojej klasy.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
IwonemRozmawiam z Iwonem.
Przez chwilę oboje z Iwonem patrzyli na siebie.
Śpiewam z Iwonem.
Dwa dni temu miałam z Iwonem śmieszną przygodę.
Wymyśliłam z Iwonem nową zabawę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
IwonieŚpiewam o Iwonie.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Iwonie.
Wczoraj wspomniałam o Iwonie z moim tatą.
Czasami myślę sobie o Iwonie.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Iwonie.

Wołacz:
(hej!)
IwoDobry wieczór Iwo!
Gdzie jesteś Iwo!?
Dobranoc Iwo!
Dziękuję Iwo za rozmowę!
Iwo! Uważaj!