Odmiana imienia Iweczko przez przypadki

Iweczko imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Iweczko

Dopełniacz
(kogo? czego?):Iweczka

Celownik
(komu? czemu?):Iweczkowi

Biernik
(kogo? co?):Iweczka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Iweczkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Iweczku

Wołacz
(hej!):Iweczku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
IweczkoJutro Iweczko wyjdzie ze szpitala.
Iweczko wraca do domu.
Iweczko chce pójść ze mną na spacer.
Co robi Iweczko?
Autorem niniejszego tekstu jest Iweczko.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
IweczkaByłam z nimi dziś na imieninach u cioci Iweczka.
Zostało sto dni do narodzin Iweczka.
Szkoda że Iweczka prawie że w ogóle nie ma.
Przed sobą ujrzałam rękę Iweczka.
W domu babci Iweczka od zawsze stał stary zegar.

Celownik:
(komu? czemu?)
IweczkowiZerwał jabłko i podał je Iweczkowi.
Oczywiście każdy przyzna rację Iweczkowi.
Dzięki Iweczkowi święta nabrały nowego wymiaru.
Napisałem wiersz dzięki Iweczkowi.
Mama przyznała rację Iweczkowi.

Biernik:
(kogo? co?)
IweczkaPatrzył na Iweczka z pełnym zgrozy podziwem.
Spojrzałam na Iweczka w wymownym geście.
Spojrzał na Iweczka z zaciekawieniem.
Spojrzałem znacząco na Iweczka.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Iweczka bardzo przyjaźnie.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
IweczkiemOboje z Iweczkiem kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Sprzątam pokój razem z Iweczkiem.
Siedzieliśmy z Iweczkiem na kanapie.
Śpiewam z Iweczkiem.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Iweczkiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
IweczkuKiedyś chciałam napisać wiersz o Iweczku.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Iweczku.
Mówimy tu oczywiście o Iweczku.
Myślał o Iweczku i o swoim życiu.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Iweczku.

Wołacz:
(hej!)
IweczkuDzień dobry Iweczku!
Iweczku! Uważaj!
Dobry wieczór Iweczku!
Witaj Iweczku!
Iweczku! Gdzie jesteś?