Odmiana imienia Irunia przez przypadki

Irunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Irunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Iruni

Celownik
(komu? czemu?):Iruni

Biernik
(kogo? co?):Irunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Irunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Iruni

Wołacz
(hej!):Iruniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
IruniaZa chwilę wróci Irunia z lasu.
Gdzie jest Irunia?
Irunia tego nie widzi.
Irunia nie umie grać na gitarze.
Autorem niniejszego tekstu jest Irunia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
IruniPostawa Iruni była zupełnie inna.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Iruni.
Tata Iruni sam opatrzył mi nogę.
Wysyłam list do Iruni.
Muszę pochwalić pomysł Iruni.

Celownik:
(komu? czemu?)
IruniDzięki Iruni mamy kolejny artykuł po polsku.
Oczywiście każdy przyzna rację Iruni.
Rozalia z troską przyglądała się Iruni.
Tym razem nie damy Iruni dojść do głosu.
Zostawiam Iruni karteczkę i już mnie nie ma.

Biernik:
(kogo? co?)
IrunięLubię Irunię.
Podchodzi, całuje Irunię i idzie do wyjścia.
Irunię znalazłam w recepcji hotelu.
Spojrzałam na Irunię jak dopisuje kolejne literki.
Widziałem dzisiaj Irunię z mojej klasy.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
IruniąIdę na spacer z Irunią.
Oboje z Irunią wybuchliśmy śmiechem.
Zostaliśmy z Irunią w salonie sami.
Siedzieliśmy z Irunią przy basenie.
Wymyśliłam z Irunią nową zabawę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
IruniI tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Iruni.
Przynajmniej tak myślał tata o Iruni.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Iruni.
Pamiętajmy o Iruni i jej rodzinie.
Chciałbym być teraz przy Iruni.

Wołacz:
(hej!)
IruniuIruniu! Wróć do mnie!
Gdzie jesteś Iruniu!?
Dobranoc Iruniu!
Witaj Iruniu!
Dobry wieczór Iruniu!