Odmiana imienia Irinunia przez przypadki

Irinunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Irinunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Irinuni

Celownik
(komu? czemu?):Irinuni

Biernik
(kogo? co?):Irinunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Irinunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Irinuni

Wołacz
(hej!):Irinuniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
IrinuniaJak już wiecie mam na imię Irinunia.
Autorem artykułu jest Irinunia.
Dopiero do mnie dotarło, że Irinunia już tu jest.
Mam na imię Irinunia.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Irinunia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
IrinuniNie mogę się otrząsnąć po odejściu Irinuni.
Od razu zobaczyła ich mama Irinuni.
Przedwczoraj były urodziny Irinuni.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Irinuni.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Irinuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
IrinuniCo tej Irinuni po głowie chodzi?
Kto wie, może Irinuni wyjdzie do na dobre.
Zostawiam Irinuni karteczkę i już mnie nie ma.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Irinuni.
Irinuni udało się usłyszeć tylko parę słów.

Biernik:
(kogo? co?)
IrinunięPatrzę na Irinunię i nic nie rozumiem.
Chwyciła Irinunię za rękaw płaszcza.
Spojrzałam na Irinunię w wymownym geście.
Przyniesiona przez Irinunię kawa okazała się tą nieco gorszą.
Pożegnali w końcu Irinunię i wyszli razem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
IrinuniąKasia z Irinunią mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Irinunią.
Sprzątam pokój razem z Irinunią.
Razem z Irinunią zrobiłyśmy obiad.
Razem z Irinunią podążyłam na górne piętro za blondynką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
IrinuniZastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Irinuni.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Irinuni.
Tej nocy po raz pierwszy śniłam o Irinuni.
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Irinuni.
Dyskutuję o Irinuni.

Wołacz:
(hej!)
IrinuniuIrinuniu! Gdzie jesteś?
Dziękuję Irinuniu za rozmowę!
Gdzie jesteś Irinuniu!?
Dobry wieczór Irinuniu!
Irinuniu! Uważaj!