Odmiana imienia Ircia przez przypadki

Ircia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ircia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Irci

Celownik
(komu? czemu?):Irci

Biernik
(kogo? co?):Irciach

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ircie

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ircią

Wołacz
(hej!):Ircie!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Ircie

Dopełniacz
(kogo? czego?):Irciu

Celownik
(komu? czemu?):Irci, Irć

Biernik
(kogo? co?):Irciami

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Irci

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Irciom

Wołacz
(hej!):Ircię!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
IrciaIrcia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Ircia ma katar i źle się czuje.
Mam na imię Ircia.
Autorem niniejszego tekstu jest Ircia.
Jutro Ircia wyjdzie ze szpitala.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
IrciLampion z dyni zrobiony na prośbę Irci.
Póki co dodaję zdjęcia Irci z wakacji.
Serce Irci stanęło na moment.
Postanowiłam zadzwonić do Irci.
Dziadek Irci w tym czasie miał chorą rękę.

Celownik:
(komu? czemu?)
IrciZaproponowałem Irci dwa tematy.
Coś muszę Irci powiedzieć, stoi i czeka.
Oczywiście każdy przyzna rację Irci.
Tego Irci było już za wiele.
Chciałam szybko pochwalić się Irci.

Biernik:
(kogo? co?)
IrciachChwyciła Irciach za rękaw płaszcza.
Spojrzałam na Irciach jak dopisuje kolejne literki.
W Irciach nagle coś wstąpiło.
Kacper patrzył na Irciach ze zdumieniem.
Spotkałam Irciach w sklepie, kupowała świeże bułeczki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
IrcieAle można sobie zrobić zdjęcie z Ircie.
Siedzieliśmy z Ircie przy basenie.
Weekend spędzony z Ircie był przesympatyczny.
Dorota spotkała się z Ircie.
Tym razem korespondowałam z Ircie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
IrciąW głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Ircią.
Na koniec parę słów o Ircią.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Ircią.
Ten wiersz jest o Ircią.
Pamiętam o Ircią.

Wołacz:
(hej!)
IrcieDziękuję Ircie za rozmowę!
Ircie! Wróć do mnie!
Ircie! Uważaj!
Dobranoc Ircie!
Gdzie jesteś Ircie!?