Odmiana imienia Ircia przez przypadki

Ircia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ircia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Irci

Celownik
(komu? czemu?):Irci

Biernik
(kogo? co?):Ircię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ircią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Irci

Wołacz
(hej!):Irciu!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Ircie

Dopełniacz
(kogo? czego?):Irci, Irć

Celownik
(komu? czemu?):Irciom

Biernik
(kogo? co?):Ircie

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Irciami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Irciach

Wołacz
(hej!):Ircie!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
IrciaIrcia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Ircia ma katar i źle się czuje.
Mam na imię Ircia.
Autorem niniejszego tekstu jest Ircia.
Jutro Ircia wyjdzie ze szpitala.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
IrciLampion z dyni zrobiony na prośbę Irci.
Póki co dodaję zdjęcia Irci z wakacji.
Serce Irci stanęło na moment.
Postanowiłam zadzwonić do Irci.
Dziadek Irci w tym czasie miał chorą rękę.

Celownik:
(komu? czemu?)
IrciZaproponowałem Irci dwa tematy.
Coś muszę Irci powiedzieć, stoi i czeka.
Oczywiście każdy przyzna rację Irci.
Tego Irci było już za wiele.
Chciałam szybko pochwalić się Irci.

Biernik:
(kogo? co?)
IrcięChwyciła Ircię za rękaw płaszcza.
Spojrzałam na Ircię jak dopisuje kolejne literki.
W Ircię nagle coś wstąpiło.
Kacper patrzył na Ircię ze zdumieniem.
Spotkałam Ircię w sklepie, kupowała świeże bułeczki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
IrciąAle można sobie zrobić zdjęcie z Ircią.
Siedzieliśmy z Ircią przy basenie.
Weekend spędzony z Ircią był przesympatyczny.
Dorota spotkała się z Ircią.
Tym razem korespondowałam z Ircią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
IrciW głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Irci.
Na koniec parę słów o Irci.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Irci.
Ten wiersz jest o Irci.
Pamiętam o Irci.

Wołacz:
(hej!)
IrciuDziękuję Irciu za rozmowę!
Irciu! Wróć do mnie!
Irciu! Uważaj!
Dobranoc Irciu!
Gdzie jesteś Irciu!?