Odmiana imienia Ingoś przez przypadki

Ingoś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ingoś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ingosia

Celownik
(komu? czemu?):Ingosiowi

Biernik
(kogo? co?):Ingosia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ingosiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ingosiu

Wołacz
(hej!):Ingosiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
IngośCo robi Ingoś?
Ingoś chce pójść ze mną na spacer.
Ingoś ma katar i źle się czuje.
Ingoś odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Dopiero do mnie dotarło, że Ingoś już tu jest.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
IngosiaPostanowiłam zadzwonić do Ingosia.
Przedwczoraj były urodziny Ingosia.
Nie ma Ingosia.
Tymczasem zauważyłam wpis Ingosia kilka dni temu.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Ingosia.

Celownik:
(komu? czemu?)
IngosiowiTego Ingosiowi było już za wiele.
Daję Ingosiowi, to co najlepsze we mnie.
Coś muszę Ingosiowi powiedzieć, stoi i czeka.
Zaproponowałem Ingosiowi dwa tematy.
Oczywiście każdy przyzna rację Ingosiowi.

Biernik:
(kogo? co?)
IngosiaPatrzył na Ingosia wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Nieśmiało gładzi Ingosia po włosach.
Na Ingosia moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Ingosia bardzo przyjaźnie.
Patrzył na Ingosia z pełnym zgrozy podziwem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
IngosiemObie z Ingosiem postawiłyśmy na zmiany.
Ja z Ingosiem siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Ja z Ingosiem chcemy się przebrać za wampiry.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Ingosiem.
Oboje z Ingosiem kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
IngosiuKiedyś chciałam napisać wiersz o Ingosiu.
Teraz chcę napisać parę słów o Ingosiu.
Przygotowuje książkę o Ingosiu.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Ingosiu.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Ingosiu.

Wołacz:
(hej!)
IngosiuDzień dobry Ingosiu!
Cześć Ingosiu!
Witaj Ingosiu!
Dziękuję Ingosiu za rozmowę!
Gdzie jesteś Ingosiu!?