Odmiana imienia Ingebusia przez przypadki

Ingebusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ingebusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ingebusi

Celownik
(komu? czemu?):Ingebusi

Biernik
(kogo? co?):Ingebusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ingebusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ingebusi

Wołacz
(hej!):Ingebusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
IngebusiaIngebusia chce pójść ze mną na spacer.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Ingebusia.
Gdzie jest Ingebusia?
Co robi Ingebusia?
Dopiero do mnie dotarło, że Ingebusia już tu jest.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
IngebusiNa korytarzu blisko pokoju Ingebusi stało kilka osób.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Ingebusi.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Ingebusi.
Postanowiłam zadzwonić do Ingebusi i chłopaków.
Pożyczę od Ingebusi samochód i możemy jechać.

Celownik:
(komu? czemu?)
IngebusiOd początku próbujemy pomóc Ingebusi.
Słoik z kawą wyleciał Ingebusi z rąk.
Zostawiam Ingebusi karteczkę i już mnie nie ma.
Rozalia z troską przyglądała się Ingebusi.
Ingebusi wpadły w ucho słowa piosenki.

Biernik:
(kogo? co?)
IngebusięKiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Ingebusię.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Ingebusię.
Doprowadził tym Ingebusię do stanu bliskiego apopleksji.
Ingebusię natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Zdjęcie przesłane przez Ingebusię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
IngebusiąDzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Ingebusią.
Pracuję z Ingebusią.
Byliśmy z Ingebusią na jarmarku.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Ingebusią.
Zostanę tu tylko z Ingebusią i chłopakami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
IngebusiZastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Ingebusi.
Ten wiersz jest o Ingebusi.
Mowa oczywiście o Ingebusi.
Wszyscy dyskutują o Ingebusi.
Związana jest z nią legenda o Ingebusi.

Wołacz:
(hej!)
IngebusiuDziękuję Ingebusiu za rozmowę!
Witaj Ingebusiu!
Ingebusiu! Wróć do mnie!
Ingebusiu! Gdzie jesteś?
Cześć Ingebusiu!