Jak odmienić imię Ingebusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Ingebusia należy do tej grupy imion, których odmiana niejednokrotnie sprawia kłopot. Kłopot z deklinacją dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej zamieszczamy właściwą odmianę imienia Ingebusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Ingebusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Piszę list do Ingebusi.
W celowniku (komu? czemu?): Pomagam Ingebusi.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Ingebusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję razem z Ingebusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Rozmawiam o Ingebusi.
W wołaczu (Hej!): Ingebusiu! Wróć do mnie!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Ingebusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Ingebusia.