Odmiana imienia Imrek przez przypadki

Imrek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Imrek

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Imrku

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Imrka

Wołacz
(hej!):Imrka!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Imrkiem

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):Imrkowi

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):Imrku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ImrekImrek chce pójść ze mną na dyskotekę.
Moje drugie imię to właśnie Imrek.
Imrek chce pójść ze mną na spacer.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Imrek.
Autorem artykułu jest Imrek.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
Rodzina zginęła w wypadku samochodowym.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla .
Bardzo podoba mi się wypracowanie .
Rodzina wyprowadziła się.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u słychać.

Celownik:
(komu? czemu?)
Dopiero teraz zrozumiałem, że coś się stało.
Dzięki mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Od początku próbujemy pomóc .
Oczywiście każdy przyzna rację .
Słoik z kawą wyleciał z rąk.

Biernik:
(kogo? co?)
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym .
Sierżant wpatrywał się w jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Odprowadziłam do wyjścia.
Czekałam na w kawiarni.
zaświerzbiały ręce.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ImrkuPrzez chwilę oboje z Imrku patrzyli na siebie.
Refleksyjnie po spotkaniu z Imrku.
Jadę z Imrku na dyskotekę.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Imrku na krytym basenie.
Zobacz wywiad z Imrku oraz innymi uczestnikami finału.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ImrkaChciałam dowiedzieć się więcej o Imrka.
Hipnotyzująca powieść o Imrka i płatnym mordercy.
Pamiętam o Imrka.
Od ostatniego wpisu o Imrka wydarzyło się sporo.
W powrotnej drodze myślał o Imrka.

Wołacz:
(hej!)
ImrkaDobry wieczór Imrka!
Imrka! Wróć do mnie!
Dzień dobry Imrka!
Imrka! Gdzie jesteś?
Dziękuję Imrka za rozmowę!