Odmiana imienia Imreczek przez przypadki

Imreczek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Imreczek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Imreczka

Celownik
(komu? czemu?):Imreczkowi

Biernik
(kogo? co?):Imreczka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Imreczkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Imreczku

Wołacz
(hej!):Imreczku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ImreczekImreczek tego nie widzi.
Za chwilę wróci Imreczek z lasu.
Gdzie jest Imreczek?
Ma na imię Imreczek.
Co robi Imreczek?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ImreczkaPrzez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Imreczka.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Imreczka.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Imreczka.
Jestem mamą Imreczka i jeszcze trojga innych dzieci.
Nie ma Imreczka.

Celownik:
(komu? czemu?)
ImreczkowiProszę Imreczkowi nie dokuczać!
Daję Imreczkowi, to co najlepsze we mnie.
Co tej Imreczkowi po głowie chodzi?
Imreczkowi wpadły w ucho słowa piosenki.
Zostawiam Imreczkowi karteczkę i już mnie nie ma.

Biernik:
(kogo? co?)
ImreczkaPatrzy na Imreczka wyczekująco.
Spotkałam Imreczka w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Imreczka znalazłam w recepcji hotelu.
Widziałem dzisiaj Imreczka z mojej klasy.
Spojrzałam na Imreczka.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ImreczkiemObie z Imreczkiem miałyśmy ochotę skakać do góry.
Tym razem korespondowałam z Imreczkiem.
Zostaliśmy z Imreczkiem w salonie sami.
Wymyśliłam z Imreczkiem nową zabawę.
Sprzątam pokój z Imreczkiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ImreczkuMarzę o Imreczku.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Imreczku.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Imreczku.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Imreczku.
Przygotowuje książkę o Imreczku.

Wołacz:
(hej!)
ImreczkuHej Imreczku!
Gdzie jesteś Imreczku!?
Witaj Imreczku!
Dziękuję Imreczku za rozmowę!
Dobry wieczór Imreczku!