Odmiana imienia Imreczek przez przypadki

Imreczek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Imreczek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Imreczka

Celownik
(komu? czemu?):Imreczkowi

Biernik
(kogo? co?):Imreczka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Imreczkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Imreczku

Wołacz
(hej!):Imreczku!

Przykłady deklinacji imienia Imreczek” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Imreczek

Imreczek tego nie widzi.
Za chwilę wróci Imreczek z lasu.
Gdzie jest Imreczek?
Ma na imię Imreczek.
Co robi Imreczek?

Dopełniacz (kogo? czego?): Imreczka

Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Imreczka.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Imreczka.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Imreczka.
Jestem mamą Imreczka i jeszcze trojga innych dzieci.
Nie ma Imreczka.

Celownik (komu? czemu?): Imreczkowi

Proszę Imreczkowi nie dokuczać!
Daję Imreczkowi, to co najlepsze we mnie.
Co tej Imreczkowi po głowie chodzi?
Imreczkowi wpadły w ucho słowa piosenki.
Zostawiam Imreczkowi karteczkę i już mnie nie ma.

Biernik (kogo? co?): Imreczka

Patrzy na Imreczka wyczekująco.
Spotkałam Imreczka w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Imreczka znalazłam w recepcji hotelu.
Widziałem dzisiaj Imreczka z mojej klasy.
Spojrzałam na Imreczka.

Narzędnik (z kim? z czym?): Imreczkiem

Obie z Imreczkiem miałyśmy ochotę skakać do góry.
Tym razem korespondowałam z Imreczkiem.
Zostaliśmy z Imreczkiem w salonie sami.
Wymyśliłam z Imreczkiem nową zabawę.
Sprzątam pokój z Imreczkiem.

Miejscownik (o kim? o czym?): Imreczku

Marzę o Imreczku.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Imreczku.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Imreczku.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Imreczku.
Przygotowuje książkę o Imreczku.

Wołacz (hej!): Imreczku

Hej Imreczku!
Gdzie jesteś Imreczku!?
Witaj Imreczku!
Dziękuję Imreczku za rozmowę!
Dobry wieczór Imreczku!