Odmiana imienia Ignacunia przez przypadki

Ignacunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ignacunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ignacuni

Celownik
(komu? czemu?):Ignacuni

Biernik
(kogo? co?):Ignacunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ignacunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ignacuni

Wołacz
(hej!):Ignacuniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
IgnacuniaDobrze, że Ignacunia grzecznie śpi.
Ignacunia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Mam na imię Ignacunia.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Ignacunia.
Autorem artykułu jest Ignacunia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
IgnacuniZostało sto dni do narodzin Ignacuni.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Ignacuni.
Muszę pochwalić pomysł Ignacuni.
Przed sobą ujrzałam rękę Ignacuni.
Wysyłam list do Ignacuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
IgnacuniIgnacuni włosy stanęły dęba na głowie.
Proszę Ignacuni nie dokuczać!
Dzięki Ignacuni mamy kolejny artykuł po polsku.
Napisałem wiersz dzięki Ignacuni.
Ignacuni przyszła nagle do głowy straszna myśl.

Biernik:
(kogo? co?)
IgnacunięNa Ignacunię moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Spojrzał na Ignacunię z zaciekawieniem.
Chwyciła Ignacunię za rękaw płaszcza.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Ignacunię.
Nieśmiało gładzi Ignacunię po włosach.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
IgnacuniąJa z Ignacunią chcemy się przebrać za wampiry.
Siedzieliśmy z Ignacunią na kanapie.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Ignacunią.
Pracuję z Ignacunią.
Ja z Ignacunią siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
IgnacuniNa naszym portalu dowiesz się wszystkiego o Ignacuni.
Artykuł o Ignacuni wywołał burzę w mediach.
Dobrze, że wspomniałeś o Ignacuni.
Piszę o Ignacuni.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Ignacuni.

Wołacz:
(hej!)
IgnacuniuIgnacuniu! Gdzie jesteś?
Cześć Ignacuniu!
Ignacuniu! Wróć do mnie!
Dzień dobry Ignacuniu!
Dziękuję Ignacuniu za rozmowę!