Jak odmienić imię Ignacunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Ignacunia należy do tych imion, których deklinacja nierzadko sprawia trudność. Problem z odmianą dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy poprawną odmianę imienia Ignacunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Ignacunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Ignacuni.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Ignacuni.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Ignacunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój z Ignacunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Myślę o Ignacuni.
W wołaczu (Hej!): Ignacuniu! Gdzie jesteś?
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Ignacunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Ignacunia przez przypadki.