Odmiana imienia Hubcia przez przypadki

Hubcia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Hubcia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Hubci

Celownik
(komu? czemu?):Hubci

Biernik
(kogo? co?):Hubcię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Hubcią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Hubci

Wołacz
(hej!):Hubciu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
HubciaHubcia wraca do domu.
Jutro Hubcia wyjdzie ze szpitala.
Hubcia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Za chwilę wróci Hubcia z lasu.
Autorem artykułu jest Hubcia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
HubciRodzina Hubci wyprowadziła się.
Póki co dodaję zdjęcia Hubci z wakacji.
Prosimy o pomoc dla Hubci.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Hubci.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Hubci.

Celownik:
(komu? czemu?)
HubciJa na pewno przekaże swój procent Hubci.
Kto wie, może Hubci wyjdzie do na dobre.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Hubci.
Hubci wpadły w ucho słowa piosenki.
Dzięki Hubci święta nabrały nowego wymiaru.

Biernik:
(kogo? co?)
HubcięSpojrzałem znacząco na Hubcię.
W Hubcię nagle coś wstąpiło.
Kacper patrzył na Hubcię ze zdumieniem.
Popatrzyłam na Hubcię przekonana, że zacznie mówić dalej.
Nieśmiało gładzi Hubcię po włosach.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
HubciąŚpiewam z Hubcią.
Weekend spędzony z Hubcią był przesympatyczny.
Dorota spotkała się z Hubcią.
Powinnam jednak pojechać z Hubcią.
Ja z Hubcią siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
HubciW podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Hubci.
Teraz chcę napisać parę słów o Hubci.
Chciałbym być teraz przy Hubci.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Hubci.
Przez chwilę pomyślałam o Hubci.

Wołacz:
(hej!)
HubciuHubciu! Uważaj!
Witaj Hubciu!
Hej Hubciu!
Dobranoc Hubciu!
Hubciu! Wróć do mnie!