Odmiana imienia Hermanunia przez przypadki

Hermanunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Hermanunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Hermanuni

Celownik
(komu? czemu?):Hermanuni

Biernik
(kogo? co?):Hermanunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Hermanunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Hermanuni

Wołacz
(hej!):Hermanuniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
HermanuniaHermanunia wraca do domu.
Moje drugie imię to właśnie Hermanunia.
Jutro Hermanunia wyjdzie ze szpitala.
Za chwilę wróci Hermanunia z lasu.
Jeśli jednak przegrasz, Hermanunia zostaje z nami.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
HermanuniTym razem prezentujemy wystawę Hermanuni.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Hermanuni.
Nie lubię Hermanuni.
Pożyczę od Hermanuni samochód i możemy jechać.
Specjalnością Hermanuni jest jazda na koniu.

Celownik:
(komu? czemu?)
HermanuniNie wiem, co powiedzieć Hermanuni.
Tego Hermanuni było już za wiele.
Hermanuni udało się usłyszeć tylko parę słów.
Coś muszę Hermanuni powiedzieć, stoi i czeka.
Rozalia z troską przyglądała się Hermanuni.

Biernik:
(kogo? co?)
HermanunięSpoglądam na Hermanunię.
Hermanunię zaświerzbiały ręce.
Lubię Hermanunię.
Popatrzyłam na Hermanunię przekonana, że zacznie mówić dalej.
Patrzył na Hermanunię wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
HermanuniąRozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Hermanunią.
Zobacz wywiad z Hermanunią oraz innymi uczestnikami finału.
Idę na spacer z Hermanunią.
Powinnam jednak pojechać z Hermanunią.
Obie z Hermanunią postawiłyśmy na zmiany.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
HermanuniMyślę o Hermanuni.
Dyskutuję o Hermanuni.
Od ostatniego wpisu o Hermanuni wydarzyło się sporo.
Powoli spełniam swoje marzenia o Hermanuni.
Przy Hermanuni zapomniałem o wszystkim.

Wołacz:
(hej!)
HermanuniuDzień dobry Hermanuniu!
Gdzie jesteś Hermanuniu!?
Dobry wieczór Hermanuniu!
Hej Hermanuniu!
Hermanuniu! Gdzie jesteś?