Odmiana imienia Herenka przez przypadki

Herenka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Herenka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Herenki

Celownik
(komu? czemu?):Herence

Biernik
(kogo? co?):Herenkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Herenką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Herence

Wołacz
(hej!):Herenko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
HerenkaHerenka chce pójść ze mną na dyskotekę.
Gdzie jest Herenka?
Jutro Herenka wyjdzie ze szpitala.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Herenka.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Herenka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
HerenkiW domu babci Herenki od zawsze stał stary zegar.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Herenki.
Zostało sto dni do narodzin Herenki.
Zbieramy na nowy wózek dla Herenki.
W sobotę są urodziny Herenki.

Celownik:
(komu? czemu?)
HerenceJa na pewno przekaże swój procent Herence.
Proszę Herence nie dokuczać!
Ten nie pozostał dłużny Herence.
Daję Herence, to co najlepsze we mnie.
Herence udało się usłyszeć tylko parę słów.

Biernik:
(kogo? co?)
HerenkęSpojrzałem znacząco na Herenkę.
Patrzył na Herenkę wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Przed wejściem spotkaliśmy Herenkę.
Widziałem dzisiaj Herenkę z mojej klasy.
Postaram się namówić Herenkę na spacer.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
HerenkąŚpiewam z Herenką.
Obie z Herenką postawiłyśmy na zmiany.
Razem z Herenką wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Wymyśliłam z Herenką nową zabawę.
Pracuję razem z Herenką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
HerenceKiedyś tam chciałam napisać o Herence.
A o Herence to i słowa rzec nie umiał.
Dyskutuję o Herence.
Więcej o Herence znajdziecie na naszej stronie.
Nie wspomniałem na początku o Herence.

Wołacz:
(hej!)
HerenkoHerenko! Gdzie jesteś?
Hej Herenko!
Cześć Herenko!
Witaj Herenko!
Dzień dobry Herenko!