Odmiana imienia Herena przez przypadki

Herena imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Herena

Dopełniacz
(kogo? czego?):Hereny

Celownik
(komu? czemu?):Herenie

Biernik
(kogo? co?):Herenę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Hereną

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Herenie

Wołacz
(hej!):Hereno!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
HerenaHerena nie umie grać na gitarze.
Herena chce pójść ze mną na spacer.
Herena odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Dopiero do mnie dotarło, że Herena już tu jest.
Jak już wiecie mam na imię Herena.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
HerenyRodzina Hereny wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Najbardziej polubiłam ojca Hereny.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Hereny słychać.
Przez cały dzień czułam wzrok Hereny na sobie.
Tata Hereny sam opatrzył mi nogę.

Celownik:
(komu? czemu?)
HereniePrzyglądam się Herenie.
Herenie oczy błyszczą.
Herenie wpadły w ucho słowa piosenki.
Tego Herenie było już za wiele.
Oczywiście każdy przyzna rację Herenie.

Biernik:
(kogo? co?)
HerenęKacper patrzył na Herenę ze zdumieniem.
Czekałam na Herenę w kawiarni.
Zdjęcie przesłane przez Herenę.
Doprowadził tym Herenę do stanu bliskiego apopleksji.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Herenę bardzo przyjaźnie.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
HerenąDorota spotkała się z Hereną.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Hereną na krytym basenie.
Zostanę tu tylko z Hereną i chłopakami.
Byliśmy z Hereną na jarmarku.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Hereną.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
HerenieNa wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Herenie.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Herenie.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Herenie.
Przy Herenie zapomniałem o wszystkim.
Powoli spełniam swoje marzenia o Herenie.

Wołacz:
(hej!)
HerenoHereno! Uważaj!
Hereno! Wróć do mnie!
Dobranoc Hereno!
Dziękuję Hereno za rozmowę!
Gdzie jesteś Hereno!?