Odmiana imienia Herbuś przez przypadki

Herbuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Herbuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Herbusia

Celownik
(komu? czemu?):Herbusiowi

Biernik
(kogo? co?):Herbusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Herbusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Herbusiu

Wołacz
(hej!):Herbusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
HerbuśJeśli jednak przegrasz, Herbuś zostaje z nami.
Herbuś nie umie grać na gitarze.
Herbuś odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Gdzie jest Herbuś?
Herbuś chce pójść ze mną na dyskotekę.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
HerbusiaPrzedwczoraj były urodziny Herbusia.
Serce Herbusia stanęło na moment.
Rodzina Herbusia zginęła w wypadku samochodowym.
Szukałem linków do strony Herbusia.
Na korytarzu blisko pokoju Herbusia stało kilka osób.

Celownik:
(komu? czemu?)
HerbusiowiKorzysta z okazji, by wyznać Herbusiowi miłość.
Słoik z kawą wyleciał Herbusiowi z rąk.
Dzięki Herbusiowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Herbusiowi włosy stanęły dęba na głowie.
Chciałam szybko pochwalić się Herbusiowi.

Biernik:
(kogo? co?)
HerbusiaSpoglądam na Herbusia.
Przeprosiłam Herbusia i poszłam dalej.
Widzę Herbusia.
Spojrzałam na Herbusia w wymownym geście.
Podchodzi, całuje Herbusia i idzie do wyjścia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
HerbusiemRozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Herbusiem.
Razem z Herbusiem znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Wieczorem z Herbusiem znowu idziemy na spacer.
Sprzątam pokój razem z Herbusiem.
Oboje z Herbusiem wybuchliśmy śmiechem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
HerbusiuHipnotyzująca powieść o Herbusiu i płatnym mordercy.
No a teraz trochę więcej o Herbusiu.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Herbusiu.
Nie wspomniałem na początku o Herbusiu.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Herbusiu.

Wołacz:
(hej!)
HerbusiuHerbusiu! Wróć do mnie!
Herbusiu! Uważaj!
Witaj Herbusiu!
Dobry wieczór Herbusiu!
Gdzie jesteś Herbusiu!?