Odmiana imienia Helgunia przez przypadki

Helgunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Helgunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Helguni

Celownik
(komu? czemu?):Helguni

Biernik
(kogo? co?):Helgunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Helgunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Helguni

Wołacz
(hej!):Helguniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
HelguniaJutro Helgunia wyjdzie ze szpitala.
Dopiero do mnie dotarło, że Helgunia już tu jest.
Co robi Helgunia?
Ja i Helgunia nie wiedziałyśmy, co robić.
Jak już wiecie mam na imię Helgunia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
HelguniTato Helguni produkował abażury.
Postanowiłam zadzwonić do Helguni.
Na korytarzu blisko pokoju Helguni stało kilka osób.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Helguni.
Dziadek Helguni w tym czasie miał chorą rękę.

Celownik:
(komu? czemu?)
HelguniOpowiedziałam Helguni o przykrości która mnie spotkała.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Helguni coś się stało.
Napisałem wiersz dzięki Helguni.
Mama przyznała rację Helguni.
Dzięki Helguni mamy kolejny artykuł po polsku.

Biernik:
(kogo? co?)
HelgunięSpotkałam Helgunię w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Spojrzałam na Helgunię jak dopisuje kolejne literki.
Postaram się namówić Helgunię na spacer.
Widzę Helgunię.
W Helgunię nagle coś wstąpiło.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
HelguniąTym razem korespondowałam z Helgunią.
Siedzieliśmy z Helgunią przy basenie.
Pracuję razem z Helgunią.
Wieczorem z Helgunią znowu idziemy na spacer.
Weekend spędzony z Helgunią był przesympatyczny.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
HelguniPrzy Helguni zapomniałem o wszystkim.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Helguni.
Przygotowuje książkę o Helguni.
Mamrotał coś o Helguni, gdy podtrzymywał się ściany.
Od ostatniego wpisu o Helguni wydarzyło się sporo.

Wołacz:
(hej!)
HelguniuWitaj Helguniu!
Hej Helguniu!
Helguniu! Uważaj!
Gdzie jesteś Helguniu!?
Dobranoc Helguniu!