Jak odmienić imię Helgunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Helgunia należy do tej grupy imion, których odmiana bardzo często sprawia kłopot. Największa trudność z deklinacją dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy właściwą odmianę imienia Helgunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Helgunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Wysyłam list do Helguni.
W celowniku (komu? czemu?): Pomagam Helguni.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Helgunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Idę na spacer z Helgunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Pamiętam o Helguni.
W wołaczu (Hej!): Helguniu! Wróć do mnie!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Helgunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana przez przypadki imienia Helgunia.