Odmiana imienia Hasanuś przez przypadki

Hasanuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Hasanuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Hasanusia

Celownik
(komu? czemu?):Hasanusiowi

Biernik
(kogo? co?):Hasanusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Hasanusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Hasanusiu

Wołacz
(hej!):Hasanusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
HasanuśPierwszą osobą którą zobaczyłem była Hasanuś.
Hasanuś nie umie grać na gitarze.
W domu Hasanuś często urządza rodzicom pokazy mody.
Co robi Hasanuś?
Dobrze, że Hasanuś grzecznie śpi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
HasanusiaRano gdy wstałem obudził mnie wrzask Hasanusia.
Jadę do Hasanusia.
Zbieramy na nowy wózek dla Hasanusia.
Przed domem Hasanusia zauważyłem wózek z dzieckiem.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Hasanusia.

Celownik:
(komu? czemu?)
HasanusiowiKorzysta z okazji, by wyznać Hasanusiowi miłość.
Hasanusiowi włosy stanęły dęba na głowie.
Zostawiam Hasanusiowi karteczkę i już mnie nie ma.
Musiałam się zwierzyć Hasanusiowi.
Ja na pewno przekaże swój procent Hasanusiowi.

Biernik:
(kogo? co?)
HasanusiaChwyciła Hasanusia za rękaw płaszcza.
Popatrzyłam na Hasanusia przekonana, że zacznie mówić dalej.
Odprowadziłam Hasanusia do wyjścia.
Spojrzała na Hasanusia jeszcze raz.
Przed sesją zapytałam Hasanusia co lubi.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
HasanusiemAle można sobie zrobić zdjęcie z Hasanusiem.
Powinnam jednak pojechać z Hasanusiem.
Jadę z Hasanusiem na dyskotekę.
Siedzieliśmy z Hasanusiem na ławce w parku.
Razem z Hasanusiem przestaliśmy dawno za nimi nadążać.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
HasanusiuW podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Hasanusiu.
Wspominam o Hasanusiu.
A przecież nikt inaczej o Hasanusiu nie pisał.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Hasanusiu.
Przez chwilę pomyślałam o Hasanusiu.

Wołacz:
(hej!)
HasanusiuDobry wieczór Hasanusiu!
Gdzie jesteś Hasanusiu!?
Dobranoc Hasanusiu!
Hasanusiu! Gdzie jesteś?
Hasanusiu! Wróć do mnie!