Odmiana imienia Hanuśka przez przypadki

Hanuśka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Hanuśka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Hanuśki

Celownik
(komu? czemu?):Hanuśce

Biernik
(kogo? co?):Hanuśkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Hanuśką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Hanuśce

Wołacz
(hej!):Hanuśko!

Przykłady deklinacji imienia Hanuśka” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Hanuśka

Dla mnie było już jasne, ze Hanuśka umiera.
Ma na imię Hanuśka.
Autorem niniejszego tekstu jest Hanuśka.
Na drugie imię mam Hanuśka.
Hanuśka nie umie śpiewać.

Dopełniacz (kogo? czego?): Hanuśki

Przed sobą ujrzałam rękę Hanuśki.
Jestem mamą Hanuśki i jeszcze trojga innych dzieci.
Ręka Hanuśki uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Postanowiłam zadzwonić do Hanuśki.
Rozalia podeszła do Hanuśki.

Celownik (komu? czemu?): Hanuśce

Hanuśce wpadły w ucho słowa piosenki.
Hanuśce oczy błyszczą.
Chciałam szybko pochwalić się Hanuśce.
Dzięki Hanuśce mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Korzysta z okazji, by wyznać Hanuśce miłość.

Biernik (kogo? co?): Hanuśkę

Spojrzałam na Hanuśkę.
Przyniesiona przez Hanuśkę kawa okazała się tą nieco gorszą.
Zdjęcie przesłane przez Hanuśkę.
Spojrzał na Hanuśkę z zaciekawieniem.
O jego personalia miałam spytać Hanuśkę prywatnie.

Narzędnik (z kim? z czym?): Hanuśką

Sprzątam pokój z Hanuśką.
Razem z Hanuśką zrobiłyśmy obiad.
Zostanę tu tylko z Hanuśką i chłopakami.
Siedzieliśmy z Hanuśką na kanapie.
Ja z Hanuśką zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.

Miejscownik (o kim? o czym?): Hanuśce

Wszyscy dyskutują o Hanuśce.
Powiedz mi, co myślisz o Hanuśce.
Dobrze, że wspomniałeś o Hanuśce.
Dzisiaj chciałam napisać o Hanuśce.
Śpiewam o Hanuśce.

Wołacz (hej!): Hanuśko

Dzień dobry Hanuśko!
Dobry wieczór Hanuśko!
Gdzie jesteś Hanuśko!?
Witaj Hanuśko!
Cześć Hanuśko!