Odmiana imienia Haniula przez przypadki

Haniula imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Haniula

Dopełniacz
(kogo? czego?):Haniuli

Celownik
(komu? czemu?):Haniuli

Biernik
(kogo? co?):Haniulę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Haniulą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Haniuli

Wołacz
(hej!):Haniulo!

Przykłady odmiany imienia Haniula” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Haniula

Autorem artykułu jest Haniula.
Na drugie imię mam Haniula.
Jak już wiecie mam na imię Haniula.
Haniula nie umie śpiewać.
Moje drugie imię to właśnie Haniula.

Dopełniacz (kogo? czego?): Haniuli

Zostało sto dni do narodzin Haniuli.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Haniuli.
W sobotę są urodziny Haniuli.
Tata Haniuli sam opatrzył mi nogę.
Najbardziej polubiłam ojca Haniuli.

Celownik (komu? czemu?): Haniuli

Haniuli włosy stanęły dęba na głowie.
Zostawiam Haniuli karteczkę i już mnie nie ma.
Mama przyznała rację Haniuli.
Powiedz wszystkim i Haniuli, że nic mi nie jest.
Oddaję Haniuli list.

Biernik (kogo? co?): Haniulę

Spojrzałam na Haniulę w wymownym geście.
Spojrzałam na Haniulę.
W Haniulę nagle coś wstąpiło.
Na Haniulę moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Pożegnali w końcu Haniulę i wyszli razem.

Narzędnik (z kim? z czym?): Haniulą

Sprzątam pokój razem z Haniulą.
Sprzątam pokój z Haniulą.
Weekend spędzony z Haniulą był przesympatyczny.
Ja z Haniulą chcemy się przebrać za wampiry.
Razem z Haniulą podążyłam na górne piętro za blondynką.

Miejscownik (o kim? o czym?): Haniuli

Rozmawiam o Haniuli.
Pamiętam o Haniuli.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Haniuli.
Dziś napiszę o Haniuli.
Wspominam o Haniuli.

Wołacz (hej!): Haniulo

Gdzie jesteś Haniulo!?
Cześć Haniulo!
Dziękuję Haniulo za rozmowę!
Witaj Haniulo!
Haniulo! Gdzie jesteś?