Odmiana imienia Hancia przez przypadki

Hancia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Hancia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Hanci

Celownik
(komu? czemu?):Hanci

Biernik
(kogo? co?):Hancię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Hancią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Hanci

Wołacz
(hej!):Hanciu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
HanciaAutorem artykułu jest Hancia.
Jeśli jednak przegrasz, Hancia zostaje z nami.
Ma na imię Hancia.
Dziś Hancia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Hancia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
HanciSerdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Hanci.
Wysyłam list do Hanci.
Rodzina Hanci zginęła w wypadku samochodowym.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Hanci.
Przez cały dzień czułam wzrok Hanci na sobie.

Celownik:
(komu? czemu?)
HanciNie wiem, co powiedzieć Hanci.
Powiedz wszystkim i Hanci, że nic mi nie jest.
Rozalia z troską przyglądała się Hanci.
Hanci wpadły w ucho słowa piosenki.
Słoik z kawą wyleciał Hanci z rąk.

Biernik:
(kogo? co?)
HancięNa Hancię moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Sierżant wpatrywał się w Hancię jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Spojrzał na Hancię i uśmiechnął się.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Hancię.
Patrzę na Hancię i nic nie rozumiem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
HanciąJa z Hancią chcemy się przebrać za wampiry.
Refleksyjnie po spotkaniu z Hancią.
Rozmawiam z Hancią.
Przez chwilę oboje z Hancią patrzyli na siebie.
Kasia z Hancią mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
HanciPosiadam całą serię powieści tego autora o Hanci.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Hanci.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Hanci.
Kilka słów od autora materiału o Hanci.
Wczoraj wspomniałam o Hanci z moim tatą.

Wołacz:
(hej!)
HanciuHanciu! Uważaj!
Witaj Hanciu!
Dzień dobry Hanciu!
Dobranoc Hanciu!
Dziękuję Hanciu za rozmowę!